Gisteren voor de laatste keer fysiek naar kantoor toe (ik werk vandaag en morgen nog vanuit huis om de laatste zaken af te ronden). Een plek / omgeving / gemeenschap die naast mijn ouders, het langste een vast onderdeel van mijn leven uitmaakt/ heeft uitgemaakt.
Ik realiseer me dat mijn “kusjedoei” afscheidsemail voor een aantal collega’s nogal rauw op het dak is gevallen. Zeker ook omdat ik heb aangegeven dat ik geen afscheid wou nemen. Je weet wel… afscheid nemen bestaat niet. Wel heel bewust een open uitnodiging aan iedereen om avonturen en ontwikkelingen via deze blog te volgen en om een deel van de tocht mee te komen lopen voor hen die daar tijd/ zin in hebben.
Het volle besef van deze grote verandering lijkt nog niet helemaal geland te zijn. Het voelt nu nog als de laatste dagen voordat ik op vakantie ga. Vooral ook omdat ik nog e.e.a. wil afmaken met een laptop die het zojuist begeven heeft. De batterij is leeg en lijkt niet op te laden. Ik ga nog een “tompoeslist” verzinnen want ik wil dit tijdperk netjes tot een einde brengen.
KusjeDoei!
Kusjedoei! 