Oefening baart kunst

Lieve jij,

Gisteren een eerste wandeltochtje gemaakt waarbij Max zijn met rollen wc papier en kuipjes hondenvoer gevulde rugtas draagt.  Het lijkt hem weinig te doen en dat is een pak van mn hart.  Het is nu uitzoeken hoeveel gewicht hij precies kan hebben. Een rol wc papier weegt net ff minder zwaar dan water en/ of brokken.  Het aan en afdoen vereist nog wel wat oefening want hij snapt nog niet dat als hij meewerkt, het sneller gaat. Oefening baart kunst.

Hij trekt ook volop bekijks. Nu ziet hij er van zichzelf al aandoenlijk en schattig en lief uit maar met deze vrolijk gekleurde tasjes is het echt een bezienswaardigheid geworden. Misschien ook wel een geluk bij een ongeluk want ik ga hiermee heel veel aanspraak krijgen en dat vind ik een geruststellende gedachte. Het idee om alleen op pad te gaan beangstigt me ook want alleen is wel heel erg alleen.

Heb ook een paar nieuwe wandelschoenen gekocht want het paar van vorige week zit toch wel strakjes op de wreef. Verder ook een powerbank aangeschaft want als ik mijn telefoon ga gebruiken als GPS kaart, draait de batterij overuren. En als laatste een verzorgende voetencreme voor de “intensief belaste voet” (met dank aan Margreet).

Verder dacht ik slim te zijn om een zak met gewelde abrikoosjes te kopen, Vol gezonde suikers en een ware energiebom voor de intensieve sporter. Geweld… ja met water en dus extra gewicht wat ik mee moet slepen. Ik kan beter een zak met gedroogde koosjes op de kop tikken en elke avond voor het slapen gaan het dagrantsoen in een bakje water  leggen. Eet ik ze ook geweld maar heb ik minder gewicht mee te dragen.  Een knap staaltje voortschrijdend inzicht nog voordat ik op pad ben.

Kusje doei!