Op een km voor Zuidlaren heb ik besloten om de dagtocht te stoppen. Het was 1 uur in de middag en we moesten door een open veld zonder schaduw. Niet ok voor Max. En omdat alles bij mij inmiddels zeer deed, zelfs bij stilstaan, was dit een hele makkelijke keuze.
Ik kon deze beslissing nemen omdat mijn moeder in Zuidlaren was. “Deksels, een toeval” hoor ik je denken. Whahaaa nee natuurlijk niet, mallerd. Dit is vooropgezet plan. Omdat Zuidlaren op “slechts” een uurtje rijden van Bourtange ligt, heb ik mijn eerste rustdag bij mijn ouders gepland.
Naast gezellig en fijn ook praktisch. Alle vieze kleren in de was, de gelegenheid om overtollige waar achter te laten en een PC om overnachtingen etc te plannen. Dit laatste gaat ook op mn telefoon maar dat is toch gepriegel in het klein.
Na 1.5 dag in de hangmat en volop vertroeteld worden ben ik weer fris en fruitig. Ik heb ook afscheid genomen van bijna een kilo aan overbodige waar. De trilogie ‘In de ban van de ring’ a 812 gram was de klapper. Ik heb de eerste drie dagen geen bladzij gelezen en het is ook niet zo dat ik me verveel.
Wandelen, bloggen, slapen, kroelen met Max en de ‘meelopers’ via de appgroep op de hoogte houden en voor het slapen gaan nog ff een aflering van Scot & Bailey kijken op NPOstart.
De kop is er af en ik ben klaar voor deel twee. Zuidlaren – Westerbork
KusjeMoei!
Kusjedoei! 