Ik ben bijna halverwege mijn tocht. Nog twee etappes en dan heb ik het noordelijk deel van het Pieterpad uitgelopen. Ongetraind en met brandnieuwe wandelschoenen in tropische temperaturen begonnen. Niet wetende of ik het fysiek en mentaal aan zou kunnen.
Ik heb wel wat veiligheden ingebouwd want ipv naar Santiago de Compostella te lopen blijf ik in Nederland met de ANWB paddenstoelen en bushaltes terug naar Rotterdam. En na twee weken wandelen een weekend in Rotterdam want een dierbare vriendin viert haar 50e verjaardag.
Het weekend zit er bijna op en mijn rugzak staat ingepakt klaar voor deel twee. Max is gedouched en alle wandelkleren zijn goed gewassen want wandelen in de warmte met een rugzak om maakt zweterig. Heel erg zweterig. Vers zweet ruikt niet tot lekker maar opgedroogd oud zweet… Zelfs dat van mij ruikt niet naar vers bedouwde heideroosjes. Het was ook heel fijn om bij de verjaardag te zijn.
Ja het was fijn om even thuis te zijn want zoals ik thuis douche, poep en slaap, douche, poep en slaap ik nergens. Ik realiseer me ook dat ik door deze onderbreking uit mijn wandel bubbel ben geraakt. Ik heb zelfs een nanoseconde gespeeld met de gedachte om niet terug te gaan want ik heb nu al wel bewezen dat ik het fysiek kan. Maar mijn doel is dan nog lang niet bereikt. Ik loop ook om mezelf opnieuw uit te vinden en aan dat proces was ik de eerste twee weken nog niet toe. Te druk met uitvinden hoe wandelen werkt en is ook het “ niet alleen ergens op af durven te gaan” monster nog niet verslagen.
En verder… deze tocht is geweldig. Behalve dat ik er achter kom dat ik lopen echt onwijs fijn vind, zie ik ook stukken Nederland die zo onwijs mooi zijn. Gelukkig heb ik nog 250 hele kilometers te gaan met nog meer natuurlijk schoon en bijzondere ontmoetingen en is dat ook genoeg om een serieuze start te maken met zelfonderzoek. Wie weet is op Tamara 2.0 een feit als ik bovenop de Sint Pietersberg sta maar als dat niet het geval is dan is dat ook helemaal goed. Sommige processen bepalen zelf hoe lang ze nodig hebben. Ik weet wel dat ik letterlijk en figuurlijk een heleboel stappen in de goeie richting zet en op dit reeds behaalde resultaat had ik 2,5 week geleden niet durven hopen.
Kusjedoei!
Kusjedoei! 