Het goede pad

Tijdens mijn wandeling van Groesbeek naar Gennep liep ik niet op te letten want ik was aan het bellen met Linda. Je kent het wel, even bijpraten.

Opeens kom ik erachter dat ik al een tijdje terug een afslag had gemist en verkeerd liep… mehhhhyukgrrrrrrrwantstom.

Ik leg Linda uit wat er gebeurd en dat ik me even op de kaart moet concentreren om uit te zoeken of ik echt terug moet lopen of dat ik kan doorsteken om de route weer op te pakken.

Ik sta wat in mezelf te mompelen en opeens hoort ze me zeggen… “Ach het maakt ook eigenlijk niet uit hoe ik loop want ik kom toch wel weer op het goede pad uit”. Linda is een beelddenker en is ook van mening dat alles met een reden gebeurd.

Als je deze uitspraak projecteert op mijn huidige privé situatie… Zeg ik dan met zoveel woorden dat ik in mezelf geloof en weet dat ik uiteindelijk wel weer op mn pootjes terecht kom? Misschien wel ja en dat vind ik een enorm geruststellende gedachte!